Χάνονται οι γλώσσες

Δύο γλώσσες σβήνουν, χάνονται κάθε μήνα...

από τις 6800 γλώσσες και διαλέκτους που υπάρχουν στην υπέροχη και μονοδική γειτονιά μας...

στην Γή μας...

...ο πολιτισμός μας θα είναι ανάπηρος και η ιστορία μας μένει κουτσή...

Λόγια ενός δασκάλου...

...Και μπορείς τριάντα χρόνια νωρίτερα από το στρατηγό Μακρυγιάννη Να ακολουθήσεις το δρόμο που εκείνος έδειξε, το μονοπάτι της καλλιέργειας, το δρόμο της παιδείας, Τη λεωφόρο της προσωπικής σου προκοπής.
Δεν είστε σε τίποτε λιγότερο ικανοί από
Τον μπάσταρδο γιο της καλογριάς, τον Αρβανίτη Γιώργη Καραϊσκάκη.
Ήταν κι αυτός αθυρόστομος σαν κι εσάς,
Αλλά είχε αυτό που από τα αλβανικά μάθατε σαν μπέσα, Ήταν πάνω απο όλα μπεσαλής.
Αυτό θα 'θελα να έχετε κι εσείς.
Υπευθυνότητα, μπέσα, τσίπα.
Να αναλαμβάνετε τις ευθύνες σας,
Να απεχθάνεστε την υποκρισία, να σιχαίνεστε το συμφέρον, Να μισείτε το ψέμα και την ευθυνοφοβία.

Θετική διάθεση...

Η μεγαλύτερη επανάσταση στη γενιά μας είναι η ανακάλυψη ότι οι άνθρωποι, αλλάζοντας την εσωτερική στάση του μυαλού τους, μπορούν ν' αλλάξουν τις εξωτερικές πλευρές της ζωής τους.

William James

When You Tell Me That You Love Me...

http://www.youtube.com/watch?v=va5d3Fr8uQI&feature=related

Οι αγάπες οι μεγάλες...

Μα δεν τελειώνουν
οι αγάπες οι μεγάλες δεν τελειώνουν
Πονάνε, υποφέρουνε, ματώνουν
Κι αρχίζουν πάλι απ' την αρχή

Οι αγάπες οι μεγάλες δεν τελειώνουν...

http://www.youtube.com/watch?v=4brCV8Wk1nw&feature=related

Χριστούγεννα αγάπης

Για ένα ζευγάρι, τα Χριστούγεννα είναι μια καλή ευκαιρία για ευτυχισμένες στιγμές . Είναι η κατάλληλη περίοδος να εκφράσει ο καθένας την αγάπη του.Υπάρχουν κάποια ζευγάρια που αρέσκονται στο να περνούν τις γιορτές με πολύ κόσμο, ενώ άλλα προτιμούν να περάσουν γιορτές για δυο και να χαρούν τον έρωτα τους. Σε κάθε περίπτωση πάντως τα Χριστούγεννα είναι η περίοδος που μας φέρνει πιο κοντά στα αγαπημένα μας πρόσωπα.

Η γυναίκα στον έρωτα

Η γυναίκα στον έρωτα χρησιμοποιεί πολύ περισσότερο την καρδιά από το μυαλό της και αυτό είναι το μεγάλο πλεονέκτημα και το μεγάλο μειονέκτημά της. Είναι ευάλωτη ακόμα και στον ίδιο της τον εαυτό, καθώς μπορεί να νιώσει εύκολα ότι ο έρωτας της, σαν συναίσθημα μπορεί να την προδώσει.

Ερωτας και Ψυχη

Ο Ερωτας και η Ψυχη είναι ένα μυθολογικό ζευγάρι, που βασανίστηκαν πολύ μέχρι να μπορέσουν να χαρούν την αγάπη τους ανεμπόδιστα. Αν και ο Θεός Ερως στην αρχαιότητα ήταν υπεύθυνος για τα πάθη πολλών θνητών και μη, τελικά και ο ίδιος δεν γλίτωσε από τα βέλη του.

Αγάπη τι δύσκολο πράγμα...

http://www.youtube.com/watch?v=w04CR7gp8e8

Θάλασσα, Μιχάλης Χατζηγιάννης...

http://www.youtube.com/watch?feature=endscreen&NR=1&v=yR7HB8aeuLw

Ερωτικός λόγος, Σεφέρης...

Ρόδο τῆς μοίρας, γύρευες νὰ βρεῖς νὰ μᾶς πληγώσεις
μὰ ἔσκυβες σὰν τὸ μυστικὸ ποὺ πάει νὰ λυτρωθεῖ
κι ἦταν ὡραῖο τὸ πρόσταγμα ποὺ δέχτηκες νὰ δώσεις
κι ἦταν τὸ χαμογέλιο σου σὰν ἕτοιμο σπαθί.

Τοῦ κύκλου σου τὸ ἀνέβασμα ζωντάνευε τὴ χτίση
ἀπὸ τ᾿ ἀγκάθι σου ἔφευγε τὸ δρόμου ὁ στοχασμὸς
ἡ ὁρμή μας γλυκοχάραζε γυμνὴ νὰ σ᾿ ἀποχτήσει
ὁ κόσμος ἦταν εὔκολος. Ἕνας ἁπλὸς παλμός.

Μουσική και αρμονία...

Η μουσική και το τραγούδι είναι τροφή για το πνεύμα, όπως η προσευχή. Φυσικά, μπορείς να ακούς μουσική στο σπίτι σου ή σε χώρους συναυλιών, αλλά υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στο να τραγουδάς εσύ ο ιδιος και στο να ακούς άλλους να τραγουδάνε. Για να το καταλάβεις, σκέψου τη διαφορά ανάμεσα στο να τρως εσύ ο ίδιος και να βλέπεις άλλους να τρώνε. Εκείνοι απολαμβάνουν ένα γευστικότατο φαγητό ενώ εσύ ...τίποτα! Και μετά, εκείνοι φεύγουν γεμάτοι ενέργεια ενώ εσύ μόλις και μετά βίας σέρνεις τα πόδια σου.Όταν τραγουδάς, ο μύχιος εαυτός σου επικοινωνεί με την παγκόσμια αρμονία.

Καλά Χριστούγεννα...

«᾿Ιδών ὁ Κτίστης ὀλλύμενον, τόν ἄνθρωπον χερςίν ὅν ἐποίησε, κλίνας οὐρανούς κατέρχεται· τοῦτον δέ ἐκ Παρθένου, θείας ἁγνῆς, ὅλον οὐσιοῦται, ἀληθείᾳ σαρκωθείς· ὅτι δεδόξασται.»

..Η ανάσα μου χλώμιασε το παράθυρο όπως χάζευα τον ουρανό. Ηξέρα ότι κάπου εκεί έξω, ανάμεσα στα τόσα μύρια φώτα και λαμπιόνια, λάμπει ακόμα.

Λάμπει εκείνο το Άστρο που για χιλιάδες χρόνια φωτίζει, όπως φώτισε εκείνη τη παγωμένη νύχτα του χειμώνα, το μονοπάτι των βοσκών που αντίκρυσαν το πρόσωπό Του.

‘’ Κλείσε τα μάτια σου και θα το δείς ..’’ μονολόγησα. Άφησε τη ψυχή σου ελεύθερη μέσα στο σκοτάδι να λουστεί με το φως Του.

Θαρρείς και σβήσανε όλα τα φώτα ξαφνικά και έμεινε εκεί μονάχο να φέγγει ολόλαμπρο..

‘’.. το έχω ξαναδεί και όμως..’’ ψιθύρισα. Ειναι εκεί κάθε νύχτα και Γεννιέται για τον καθένα απο μας κάθε μέρα.

Δυό μέρες μόνο...

http://www.youtube.com/watch?v=niRRDNFdRtg&feature=related&noredirect=1

Ἀλληλεγγύη, Σεφέρης...

Εἶναι ἐκεῖ δὲν μπορῶ ν᾿ ἀλλάξω
μὲ δυὸ μεγάλα μάτια πίσω ἀπ᾿ τὸ κύμα
ἀπὸ τὸ μέρος ποὺ φυσᾶ ὁ ἀγέρας
ἀκολουθώντας τὶς φτεροῦγες τῶν πουλιῶν
εἶναι ἐκεῖ μὲ δυὸ μεγάλα μάτια
μήπως ἄλλαξε κανεὶς ποτέ του.

Τί γυρεύετε; τὰ μηνύματά σας
ἔρχουνται ἀλλαγμένα ὡς τὸ καράβι
ἡ ἀγάπη σας γίνεται μίσος
ἡ γαλήνη σας γίνεται ταραχὴ
καὶ δὲν μπορῶ νὰ γυρίσω πίσω
νὰ ἰδῶ τὰ πρόσωπά σας στ᾿ ἀκρογιάλι.

Σεφέρης...

Μὰ ἐκείνη χαμογέλασε
φορώντας χρώματα ἀνοιχτὰ
σὰν ἀνθισμένη ἀμυγδαλιὰ
μέσα σε φλόγες κίτρινες
καὶ περπατοῦσε ἀνάλαφρα
ἀνοίγοντας παράθυρα
στὸν οὐρανὸ ποὺ χαίρονταν
χωρὶς ἐμᾶς τοὺς ἄμοιρους.
Κι εἶδα τὸ στῆθος της γυμνὸ
τὴ μέση καὶ τὸ γόνατο
πῶς βγαίνει ἀπὸ τὴν παιδωμὴ
νὰ πάει στὰ ἐπουράνια
ὁ μάρτυρας ἀνέγγιχτος
ἀνέγγιχτος καὶ καθαρός,
ἔξω ἀπ᾿ τὰ ψιθυρίσματα
τοῦ λαοῦ τ᾿ ἀξεδιάλυτα
στὸν τσίρκο τὸν ἀπέραντο
ἔξω ἀπ᾿ τὸ μαῦρο μορφασμὸ
τὸν ἱδρωμένο τράχηλο
τοῦ δήμιου π᾿ ἀγανάχτησε
χτυπώντας ἀνωφέλευτα.

Ἔγινε λίμνη ἡ μοναξιὰ
ἔγινε λίμνη ἡ στέρηση
ἀνέγγιχτη κι ἀχάραχτη.

Είμαστε πάλι εδώ...

το ματάκι ξαναβγαίνει μπροστά...

τώρα που χρειαζόμαστε αγάπη έρωτα σεβασμό...

τώρα που ζητάμε αξίες, αρχές, αξιοπρέπεια...

τώρα που ο Διογένης κάτω από το φανάρι αναζητάει τον άνθρωπο...

Σεφέρης...

Χωρὶς χρῶμα, χωρὶς σῶμα
τούτη ἡ ἀγάπη ποὺ πηγαίνει
σκορπισμένη, μαζεμένη,
σκορπισμένη πάλι-πάλι,
κι ὅμως σφύζει κι ὅμως πάλλει
στὴ δαγκωματιὰ τοῦ μήλου
στὴ χαραγματιὰ τοῦ σύκου
σ᾿ ἕνα βυσσινὶ κεράσι
σὲ μιὰ ρώγα ἀπὸ ροδίτη
τόση ἀνάερη Ἀφροδίτη,
θὰ διψάσει θὰ κεράσει
ἕνα στόμα κι ἄλλο στόμα
χωρὶς χρῶμα, χωρὶς σῶμα.

Μαντινάδα για την αγάπη

Θεέ μου και να 'ταν δυνατό
δέκα φορές να ζούσα
δέκα φορές πιο δυνατά
εκείνη ν' αγαπούσα...

Αγάπη...

Μετρησα τα αστρα του ουρανου
και ελειπε μονο ένα
και τοτε εψαξα στη γη
και βρηκα αγαπη μου εσενα.

Όταν μου λες το σ' αγαπω
δεν λεγεται η χαρα μου
γινομαι αετος στον ουρανο
και εσυ εισαι τα φτερα μου.

Χωρις εσενα η ζωη
τιποτα δεν αξιζει
μοιαζει μΆ αστερι σκοτεινο
την νυχτα δεν φωτιζει.

Αγαπη είναι να αγαπας
αγαπη είναι να λιωνεις
αγαπη είναι να πονας
χωρις να μετανιωνεις.

Κοιμαμαι και ονειρευομαι
που σε φιλαω στο στομα
ξυπναω και νιωθω τη μυρωδια
στο στομα μου ακομα.

Ο ερωτας κοριτσι μου
δεν είναι παιχνιδακι
είναι αρρωστια δυνατη
και ΅χει πολύ φαρμακι.
Μετρησα τα αστρα του ουρανου
και ελειπε μονο ένα
και τοτε εψαξα στη γη
και βρηκα αγαπη μου εσενα.

Όταν μου λες το σ' αγαπω
δεν λεγεται η χαρα μου
γινομαι αετος στον ουρανο
και εσυ εισαι τα φτερα μου.

Χωρις εσενα η ζωη
τιποτα δεν αξιζει
μοιαζει μΆ αστερι σκοτεινο
την νυχτα δεν φωτιζει.

Αγαπη είναι να αγαπας
αγαπη είναι να λιωνεις
αγαπη είναι να πονας
χωρις να μετανιωνεις.

Κοιμαμαι και ονειρευομαι
που σε φιλαω στο στομα
ξυπναω και νιωθω τη μυρωδια
στο στομα μου ακομα.

Ο ερωτας κοριτσι μου
δεν είναι παιχνιδακι
είναι αρρωστια δυνατη
και ΅χει πολύ φαρμακι.

Ελύτης...

Πριν απ' τα μάτια μου είσουν φως,
πριν απ' τον έρωτα Έρωτας,

κι όταν σε πήρε το φιλί
Γυναίκα.

L'amoureuse - Paul Eluard

Είναι συνεχώς πάνω στα βλέφαρά μου
Και τα μαλλιά της μέσα στα δικά μου,
Έχει τη μορφή των χεριών μου,
Έχει το χρώμα των ματιών μου,
Απορροφάται μέσα στη σκιά μου
Όπως μια πέτρα στον ουρανό.

Έχει πάντα τα μάτια ανοικτά
Και δεν με αφήνει να κοιμηθώ.
Τα όνειρά της στο άπλετο φως
Κάνουν τους ήλιους να εξατμίζονται,
Mε κάνει να γελώ, να κλαίω και να γελώ,
Να μιλώ, χωρίς να έχω τίποτα να πω.

Λειβαδίτης...

κι όταν πεθάνουμε να μας θάψετε κοντά κοντά για να μην τρέχουμε μέσα στη νύχτα να συναντηθούμε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!!!

Με πολλή αγάπη, κατανόηση και σεβασμό για τον διπλανό μας...

Μακάρι η Παναγία να μας κρατάει πάντα μέσα στην αγκαλιά της για να μας προστατεύει και να μας δείχνει το δρόμο του Θεού...

Ποίημα από τον Λίβανο...

Σ’ αγαπώ

Σ’ αγαπώ περισσότερο απ΄όσο μια ανθρώπινη καρδιά μπορεί να αγαπήσει,
περισσότερο απ΄όσο ένας ποιητής ονειρεύεται ή ένας ερωτευμένος αισθάνεται.

Είσαι το σύννεφο με το υπέροχο άρωμα που στάλθηκε απ΄τον παράδεισο,
για να ρίξει πάνω μου τη βροχή του, την ευλογημένη δροσιά.

Αισθάνομαι την καρδιά σου, τις φλέβες σου να κυλούν μέσα στις δικές μου,
χωρίς καμιά χαραμάδα ανάμεσα μας για να χωθεί ο ακάθαρτος κόσμος.

Η καρδιά μου στέκει απέναντι στη δική σου, αντικρίζει τη δίδυμη εικόνα της,
σαν δυο χέρια που πλέκονται σε αέρινο όρκο.

Μέσα μας κόκκινο κρασί ενώνεται με κόκκινο κρασί,
φτιάχνουν μείγμα μεθυστικό από άρωμα, αύρα και δροσιά του πρωινού.

Η έμπνευση μου κατοικεί μέσα στα μάτια σου,
τα χείλη σου ενώνονται με τα δικά μου και οδηγούν την ποίηση μου.

Σε σένα και σε μένα η φωτιά φουντώνει, χωρίς κανείς να ρίχνει ξύλα.
Μολονότι είμαστε ήρεμοι, η καταιγίδα ξεσπά μέσα μας.